အေတာင္စုံတဲ့ငွက္ေပမဲ့ ငါ
အပ်ံသင္ေနတဲ့အခ်ိန္မို႔
ငါ့ဆာေလာင္မူ႔ေတြနဲ႔အတူ
ေမ့အနားေနဖို႔မတမ္းတရဲေသးဘူး
ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ထဲ ငါ
က်င့္သားရေနၿပီဆိုေပမဲ့
အျမင့္ပ်ံသန္းေနခ်ိန္မို႔
ေမနဲ႔အတူ
ေႏြ ,,,, မိုး ,,, ေဆာင္း ,,,
ခိုလႈံဖို႔ ငါ့အသိုက္
မလုံျခဳံေသးသည္မို႔
ေမ့အနားယုယေနခြင့္ ငါ
ငါမေမွ်ာ္လင့္ရဲေသးဘူး
ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္မူ႔ေတြစေတး
ေမ႔အနားနီးဖို႔ခုထိဆိုပါေတာ့
ငါမတမ္းတရဲေသးဘူး
အခ်ိန္တစ္ခုမွာ
ယုံၾကည္ထားေပးမယ္ဆို
ေမေစာင့္ရက်ိဳးနပ္မွာပါ
ငါဘယ္လိုလူမ်ိဳးဆိုတာေလ !!!!!
