အသက္ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္

က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီေျမကမ ၻာဆိုတာထဲကို အေဖာ္မပါပဲ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ကမ ၻာေျမေပၚေျခခ်တယ္ဆိုရင္ပဲ တခ်ဳိ႕ ေတြက လေရာင္ေတြနဲ႔ပက္ဖ်န္းၿပီး ႀကိဳဆိုခံရတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြက်ေတာ့ ေလနီၾကမ္းေတြရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကိဳဆိုမႈေတြနဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ ဒီလို မတူညီတဲ့ႀကိဳဆိုမႈေတြနဲ႔အတူ ဘ၀ဆိုတဲ့သံသရာကို နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔စတင္ထိေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ အမိရင္ခြင္ထဲကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရပ္တည္ဖို႔ႀကိဳစားရင္း ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈ စတဲ့ေလာကရဲ႕ အဘိဓမၼာဆိုတာေတြကို စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ျပန္တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာအတၱဆိုတာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီအတၱေတြ ရဲ႕အျခားတဘက္မွာ ၿငိမ္းေအးတဲ့ဆည္းလည္းသံေတြရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း နားလည္ခဲ့ၾကရတယ္။ တခါဆက္လက္ၿပီးေတာ့ လူနဲ႔ တရိစၧာန္တို႔ ရဲ႕ကြာဟမႈေတြကိုလည္း နားလည္လာခဲ့ရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ အသိတရား၊ ျမင့္ျမတ္မႈ၊ ေပးဆပ္မႈ၊ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္ နာခံမႈ၊ ေကာက္ က်စ္မႈ၊ ယုတ္မာမႈ၊ ဓမၼ၊ အဓမၼ အစရွိတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးမႈရရွိခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လူအားလံုးဟာ ေျမႀကီးရဲ႕ေအာက္ကိုျပန္ျပန္ေရာက္ရတယ္ဆိုတဲ့ ေသျခင္းတရားဆိုတာကို ဆက္ၿပီး ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အသက္ရွင္ရွင္ေနထုိင္ျခင္းဆိုတာ ဘာပါလဲ။ အသက္ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ဆိုတာက ေကာ ဘာကိုဆိုလိုပါသလဲ။ တရိစၧာန္ထက္သိဥာဏ္ပိုျမင့္မားတဲ့ လူသားရဲ႕အသက္ရွင္ ျခင္းဆိုတာကို ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုမလဲ။ အိပ္၊ စား၊ ကာမနဲ႔ ကိုယ့္အတၱကိုသာေရႊခ်ေနရံုနဲ႔ လူဟာ တိရစၧာန္နဲ႔ ကြာဟမႈရွိႏိုင္ပါ့မလား။ လူဟာ တိရစၧာန္ထက္ပိုျမင့္ျမတ္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုအသက္ရွင္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔သက္ေသျပႏိုင္မလဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အေ၀းေက်ာင္းသခၤမ္းေလးဆီက ေအးၿငိမ္းတဲ့၊ ေမာဟကင္းတဲ့၊ ေရာင့္ရဲမႈေတြနဲ႔အတိၿပီးတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံ ေတြကို ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္.....။